تعیین ایمونوفنوتیپ و ترانسلوکاسیون بیماران مبتلا به لوکمی

: لوکمی شایع ترین بدخیمی در کوکان است. لوکمی لنفوبلاستیک حاد 25% بدخیمی های کودکان وتقریبا 75% لوکمی های کودکان را شامل می شود. مهمترین عامل تعیین پیش آگهی اتخاذ درمانی متناسب با ریسک می باشد که با توجه به ویژگی های بالینی مورفولوژیک، ایمونوفنوتیپ و سیتوژنتیک تعیین می گردد. هدف از این مطالعه تعیین ایمونوفنوتیپ و ترانسلوکاسیون کروموزومی بیماران کمتر از 15سال مبتلا به لوکمی بیمارستان امیرکبیر اراک طی 1391-1388 می باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است و 50 بیمار(25 دختر،25پسر) با لوکمی مورد تحقیق قرار گرفتند. از بیماران در زمان تشخیص و قبل از شروع درمان 3 میلی لیتر نمونه ی مغز استخوان اخذ می شود. به کمک فلوسیتومتری، ایمونوفنوتیپ و به کمک rt-pcr ، ترانسلوکاسیون کروموزومی مشخص می شود و داده ها درspss16 آنالیز شد. نتایج: متوسط سن زمان تشخیص بیماری 48/3 ± 3/7 سال بود. آنالیز داده ها نشان داد که 84% all و 14% aml و 2% cml بودند. در 68% ترانسلوکاسیون خاصی یافت نشد و 4% t(8,21) ، 14% t(12,21) ، 4% t(1-19)، 2% t(9,22)p190، 2% t(9,22) p210 ، 2% inv16 ، 2% t(4,11) و 2% t(15,17) داشتند 90% فقط شیمی درمانی شدند و 10% ابتدا شیمی درمانی و سپس پیوند مغز استخوان شدند . 82% بهبود کامل یافتند , 12% هنوز درمانشان ادامه دارد و 6% فوت شدند. از میان بیماران all ، 2/95% ایمونوفنوتیپ bcell داشتند که ازاین میان 7/35% early pre bcell ،1/57% pre bcell ، 4/2% mature bcell و 8/4% tcell داشتند. از میان بیماران aml, 3/14% m2 ، 6/28% m3 ، 9/42% m4 و 3/14% m5 داشتند . نتیجه گیری : هر دو جنس به میزان یکسانی به لوکمی مبتلا بودند. بیشترشان، all سن زمان تشخیصشان در محدوده ی 10-1 سالگی و تعداد wbc زیر 50000 بود. دراکثرشان ترانسلوکاسیون خاصی یافت نشد وفقط شیمی درمانی شدند و بهبودی کامل یافتند. در بیماران all شایع ترین ایمونوفنوتیپ pre bcell و در aml m4 بود